3 mei naar de muur in Mutianyu

Gisteren hadden we geen internetverbinding en we hebben een tablet bij ons zonder word o.i.d dus ik moet "live" typen. Maar goed hier alsnog ons verhaal . Ons busje kwam later want het was erg druk dus iets later dan afgesproken reden wij naar de muur toe. Rond half 11 waren we er en moest ik toch echt voor het eerst kennis maken met de Chinese hurktoilet. Nog een hele toer om Luus daar op te laten plassen maar gelukkig gingen we nog met volledig droge kleding richting de entree. Nu hadden we zelf bedacht om naar boven te lopen want de gondel waar je mee naar boven moet is geen Doppelmayer en ik had er niet zo veel vertrouwen in. Onze gids dacht echter dat ik te gierig was om dat tientje p.p uit te geven. Uiteindelijk wist hij me toch te overtuigen met de tekst, als je 2000 treden naar boven gelopen hebt hoeveel energie denk je dan nog te hebben om op de muur te lopen? Je hebt dan maar zo kort de tijd om boven te kijken. Tja dat was wel een punt dus maar even verstand op 0 en 2 kaartjes gekocht. (Nu is het ineens makkelijk dat Lu-Sanne nog net geen 1.20 is) We hebben eerst de rechterkant van dit stukje muur gelopen tot waar het gerestaureerde stuk stopt en toen hebben we nog een stuk op de andere kant gelopen. Omdat het er toch echt anders uit ziet als in Badaling en het lekker rustig was leek het een beetje op de eerste kenismaking. Ik vind het lastig om uit te leggen hoeveel indruk het maakte maar as ik zeg: de mooiste foto heb ik niet gemaakt met mijn camera maar in m'n hoofd" begrijpen jullie het denk ik wel. Natuurlijk niet alleen het gevoel van de muur weer zien maar om dit nu bewust met z'n drietjes mee te maken is natuurlijk heel mooi. Ik heb een poging gedaan om Lu-Sanne uit te leggen hoe het voor ons is om dit alles nu te doen met haar en dat China zo'n speciaal gevoel bij ons oproept door haar maar echt begrijpen doet ze dat niet en dat geeft ook niet. We houden van elkaar en we genieten en dat gevoel is universeel. Ik heb voor lu-Sanne nog een mooie medaille gekocht en heb weer lekker onderhandeld voor een miniparasol en een lekker toeristisch T-shirt "I climbed the great wall" voor een prikkie gekocht. Ik blijf het leuk vinden! 's Avonds weer in ons restaurantje gegeten. De soort noedels die we nu hadden vonden we echt niet lekker maar ja het blijft uitproberen en soms is de keus dan wat minder maar het uit eten blijft een onderneming. Als we aan komen lopen worden we begroet met een big smile en de serveerster die eerder deze week maar in bleef praten op Luusje pakte haar nu eens stevig vast en tilde haar op zoals een grote zus of nicht dat zou doen, heel lief tja en dat je eigenlijk 1 bier en 2 cola wilt hebben en dan via 2 bier en 1 cola uitkomt op 1 bier en 1 cola daar zien wij de humor wel van in. Voor vandaag geen grote plannen, eerst lekker rustig opstarten en dan met de metro op pad richting een park of tempel. Beijing ligt open voor ons! Dikke knuf Biec.